-Düş nöbetleri- -I-

Nasýl bir yalnýzlýk bu böyle...
Ne çok omuza çarpýyorum...
Ama neden her omuz birbirine benziyor ...?
Elllerimi ceplerimden çýkarýp kafamý kaldýrýyorum..
Ve her yüzün sen olduðunu farkediyorum...
Ama neden bu acele adýmlar...?
nereye...?
Hem bu yolun sonu nereye gidiyor...?
Neden bu kadar çok soru var...?
Beynimi kemiriyor bu sorular
Cevap ver hadi!!!
...

Duruyorum
...
Sen hala acele adýmlar atýyorsun
Bende hýzlanýyorum
Sonra kendimi kandýrýyorum
Herþeyi hiçe sayarak
Sorularý, cevaplarý,
herþeyi...
Sen varsýn diyorum
Susmalarýn
Bakýþlarýn
Acele adýmlarýn...
...

Ve sonra onca kandýrmacalar da
Sorulara takýlýyor!!!
Nereye kadar?
...
Cesedini takvim yapraklarý arasýnda býraktýðým çocukluðumu terkedeli
Beynimde baþý boþ sorular
Dilimde yasaklý kelimeler
Nasýl bir teslimiyetir bu böyle
Cevaplara aciz her bakýþým
Anlasana artýk
Cebimde biriktirdiðim veresiye mutluluklara gebeyim
Boðazýma kadar senli düþlere düþmüþken
Teslim olma ayaklarýna
Yavaþla biraz
...

Duruyorum
...
Adýmlarýn daha da hýzlandý gibi
Ayný soru yine kemiriyor beynimi
Nereye?
Ve sonra baþýmý ellerimin arasýna alýp
Bir filmden çalýnýtý çýðlýklar atasým geliyor
Hayýr hayýr hayýrrr!!!

...

Recep Güneþ 07.01.2009 - 03:01 / KONYA

Sosyal Medyada Paylaşın: