Ar kubbesi çatlamýþ bu kara þehri Bir gün terk edip gideceðim ben Yan yana gezdiðimiz suni parklardan Lüks arabalardan hoþ vitrinlerden Kopup gideceðim sen kalacaksýn Ardýmdan belki de aðlayacaksýn Her gün buluþtuðumuz kýr kahvesinde Siyah çaylara bulanacaksýn Her sabah ardýmdan mendil sallayýp Baþýna allý yazma baðlayýp Beklediðin evin köþe baþýndan Bir gün terk edip gideceðim ben
Kara gözlerine buðu düþmesin Beni sevdiðini kimse bilmesin Bu koca þehirde ben hep yalnýzdým Senin gözlerini köyüm sanmýþtým Bir gün anladým ki daðlar çok uzak Caddeler çok dar insanlar kaypak Sen alýþýksýn bu dar dünyaya Takatim kalmadý böyle yanmaya Senin olsun ýþýklý büyük binalar Tavernalar,gazinolar,vitrinler Götür beni efkar daðýtan gara Bir gün terk edip gideceðim ben
Ak baþlý aðrýnýn eteklerinde Bir mecnun Gefo ile buluþacaðýz Dertleri býrakýp metropollerde Yalnýz o günü konuþacaðýz Keþfedip gözlemenin müthiþ tadýný Buz gibi su ile arýnacaðýz O yeþil örtüye sarýlacaðýz Kararacak yeniden beyaz tenimiz Utançtan deðil ay ýþýðýndan Üstümüzdeki bulut açýldýðýndan Bana darýlma iþte bu yüzden Bir gün terk edip gideceðim ben
Bir gün kaf daðýndan bir anka gelir Kurtuluþ gününden müjdeler verir Onun gözlerine takýlacaðým Çekip götürsün diye yalvaracaðým Siyanür kokan bu bacalardan Onursuz savaþan tüm çarþýlardan Uçup gideceðim haberin olsun
Üstünden nur kalkmýþ bu kara þehri Nem kokan evleri,kaldýrýmlarý Bir gün mutlaka terk edeceðim Bir çoban olup yüce daðlarda Hoþ sohbet bir Leyla bekleyeceðim Mehtabýn tülüne sevdalar serip Köy kýzlarýna maniler dizip Tatlý hikayeler dinleyeceðim Ruhumu kurtarýp dar sokaklardan Kelebekler gibi sonsuza uçup Bu þehrin üstünden savrulacaðým Kýzgýn ufuklarda kavrulacaðým Haya damarlarý dikiþ tutmayan Bu kararmýþ þehri terk edeceðim 1998
Orhan Bektaþ Sosyal Medyada Paylaşın:
kaptan5461 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.