Bu gün kalemim Mürekkebini kustu kaðýdýma Tam ah sevgili diye baþlamýþtým Döküldü bir damla Aldýrmadým Kururdu nasýlsa Sonra devam ettim Unutamadým diye, seni halâ Baktým bir damla daha Hay ALLAH dedim Deðiþtirsem mi acaba Yok yok kaçar gider þimdi Ýlham perilerim Sonra ne ederim Yeniden baþladým yazmaya Gel dedim dön bana Aktý iki damla daha Ýnat ettim devam dedim Kendi kendime, yazmaya Sabrým kalmadý artýk sensiz olmaya Durdu birden kalemim Yazmadý daha Zorladým tekrar tekrar Olmuyordu Kesik kesik çizgiler çýktý ortaya Ve her çizgiye Mürekkep damlýyordu Artýk vazgeçtim yazmaktan Anladým Kalemimde bu gün Ben gibi aðlýyordu.
Hüseyin AKOVALI
Sosyal Medyada Paylaşın:
x adamus Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.