Bir sessizlik vardý düþünceler arasýnda Bir sessizlik ki Çýðlýk atýyordu unutulan her nefesin alýnýþýnda.
Bir haykýrýþ duyuldu sonsuzluða gömülü karanlýðýn kollarýnda Beni bulacaksýn diyordu, senden de yakýn beni Fark ettiðin zaman kendini, yalnýzlýðýn pus tutmuþ aynasýnda
Bir yüz göründü, benden çok bana benzeyen o sýrlý camda O yüz ki, çizgileri sana aitti Yaþlý gözleriyle duruyordu karþýmda. Artýk aðlama diyordu Aðlama; Yitirdiðin aþk için yokluðumda…
ÝBRAHÝM ÞENTÜRK
Sosyal Medyada Paylaşın:
ibrahimsenturk Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.