Biri öfkesini kusacak þeytana, Biri de melek bakacak insana, Elbet, son þiirler iþe yarayacak; Ya hayat dersi verecek bir düþküne, Ya da sevda yanýklarý taþýyacak.
Okunmayan þiir kalmayacak sayfada, Yürek, okudukça ne iþlediðini bilecek, Yoksa ne var ki birkaç dörtlükten baþka, Düzgünce, dosdoðru, ayakta dimdik, Ya dünyada savaþmayý öðretecek, Ya da onurlu ölmeye kýþkýrtacak.