Yaþam’ýn kovaladýðý arsýz bir çocuðum ben
Gülüþlerim sahte hüznüm gerçek
Ya aðlamalar;
Ýþte onu hiç sorma..
Gözümden dökülenleri kimseye inandýramaz oldum
Belkide hiç birþeye inanmaný istemiyorum artýk
Dilimin ucuna gelen sözleri beðenmeyip geri çeviriyorum
Aþk uðruna tüm bu yaþananlar
Hepsi
Kahrolasý aþk uðruna..
Þimdi biz seninle farklý dünyalarýn
Baþka kavgalarýný veren iki maktülüz
Ne davalarda yalancý þahitlik yapmýþtým senin için
Ne sakýncasý vardý sen adýna yargýlanmamýn
Sen adýna yanmamýn ateþi sana mý dokundu?
Evet canýma takediyor bazen
Söyleyemediklerin;yiyemediðim lokmalar gibi dizili boðazýmda
Ben borçlanýyorum cümlelere yine senin yerine
Zaten en çokda ben aðlamamýþmýydým ikimizin yerine
Ýki kiþilik aþký;
Ben taþýmamýþmýydým küçük ellerimle en yükseklere
Ýp çekilme zamaný gelmiþse bu sevdanýn
Sen telaþ etme
Boðazýma geçirir ölürüm senin yerine..
Öznur Dicle Öz
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.