MİL ÇEKTİM GÖZÜME HAYALİN SUSTU

Ýsyanda her gece ,bu öksüz þehir
bu kaçýncý þarký ,kaçýncý þiir?
Ýçimi sel bastý, gözlerim nehir,
çaðladým durdum da anlayamadýn!


Bilirim bu aþkýn ,canýma kastý.
Ýçimde yaralý bir, ceylan küstü!
MÝL çektim gözüme ,hayalin sustu,
daðladým durdum da ,anlayamadýn .

Bakmadýn bir kere ,sermest halime.
Gidiþin kelepçe vurdu dilime
Ömrümü her gece serip yoluna,
baðladým durdum da anlayamadýn

Yalvardým geceye yoksun bir yerde.
Hasretin demlenir ,bu deli serde.
Dem vurdum bülbülle her gün seherde,
aðladým durdum da anlayamadýn

NÝL’e aktým derdin aktýðýn yerde ,
mor daðlara ateþ ,yaktýðýn yerde,
þu deli gönlümü baktýðýn yerde ;
eyledim durdum da anlayamadýn

YAREN yokluðunda nasýl savruldu!
SEN vurduk ça inat edip doðruldu!!
Yüreðim lâl oldu dilim kavruldu,
söyledim durdum da anlayamadýn…



NÝLÜFER GÜR GÖKDEMÝR

ANKARA

12/ÞUBAT/1989



Sosyal Medyada Paylaşın: