Eksik düþlerim, Kýrgýn bir geçmiþim ve kayýp bir þimendiferim var…
Çok yol yürüdüm Molalarým uzunmuþ, fark etmedim
Ters yüz edilmiþ gözlerimin astarý Gözyaþlarým içimde boðuluyor Ruhumu giyindiðim bu yüz Artýk eskisi gibi bakmýyor bana…
Dile getirilmemiþ sevdalarým dökülüyor dilimin ucundan Ah zaman... Geriye aksa þimdi ilk gençliðimde kaybettiðim aný sandýðýmý bulsam yeniden Birikmiþ sözcüklerimi çýkarsam içinden Sahiplerine verebilir miyim artýk? Geç mi kaldým?
Ah yaþlarým ... Göz yaþlarým... Birikir yastýðýmýn altýnda nicedir...
Ne “dediðim dedik” þu yaþamak “Dur” dediði yerde baþlar mý hiç? Ama ýþýk, aynalardan yanlýþ kýrýlýyor Ýçimin dilediklerini dökemez ki sýrrýna…
Aynalarda yaþlanmak… Zamansýzlýk mýrýldanýyor bir dilemmada Bir ucu ölüm, Bir ucu yaþamak hiç ölmemecesine…
(Þimdi anýlarým nakýþlar yol yorgunluðunu bu ruha...)
Ayþegül – 21.11.2006
Sosyal Medyada Paylaşın:
miracle_ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.