HANIMELİ

Gece yapayalnýz býrakýyor insaný bazen
Ýnce bir hanýmeli kokusu giriyor
Dehlizlerimin açýk kalmýþ pencerelerinden
Baþým dönüyor
Yalnýzlýðýma sarýlýp
Hanýmelinin soluþuna aðlýyorum,
Boynunu büküþüne
Ýnce bir yaðmur çiseliyor
Kalemimin ucundan gökyüzüne doðru
Bu gece sabaha varýr mý?
Ben de bilmiyorum..
12.06.2003
Ayþegül Metin

Sosyal Medyada Paylaşın: