Kalabalýklarda Ya da ýssýz bir çölde Senle karþýlaþmak… Önemi yok Ha ayaðýmda kunduram Ha yalýnayak…
Önce þaþýralým ikimizde Ta yýllar önce Ýklimler ötesinde Tenimiz tanýdýk Ha esmer ha sarýþýn Önemi yok Ýkimizde al yanaklý mahcubiyetimizle
Durup bakýþalým öylece Bazen göz göze gelerek Bazen ürkek Önemi yok Sen elbisenin eteði ile oynar gibi yap Ben parmaklarýmý çýtlatayým ötede
Sonra söze baþlayalým birimiz Söz bizden açýlsýn Sen sus Al yanaklarýna tebessümler doluþsun Ben hiçbir cümle kurmadan Tek harf söylemeden Öylece dalayým gözlerine Sevdanýn lisaný bu diyerekten Önemi yok Ha ela ha yeþil Hayat bulayým gözlerinde.
Senle bir kuru dala dokunalým Yeþersin usulca Umut diyelim adýna yeþilin Sonra al yanaklarýný asalým dallarýna Haykýralým; Ýþte bahar bu / iþte elma! Gülüþelim sonra…
Yaðmur yaðsýn sonra Önce ben ýslanayým Gök kuþaðý sen ol Renklerine bürünmüþ Tenin yanaðýna benzesin Yanaðýn tenine Yangýn nar Bir türkü söyleyelim öylece Yâr yâr! Sonra sen ýslan Sessiz kelimelerimle Oku beni Ve söyle Ey dilsiz! Benden olmayaný isteme!!!
Uzat ellerini Dokun ellerime Sonra yaklaþtýkça bedenimiz Bir rüzgârda üþümüþ gibi Tir tir titreyelim Sar sarmala beni iyice Öylesine yanalým ki Terimizi kýskanýr olsun Dicle!!!
Ve mabedine adanmýþ bir rahibin Ýlk günahý ol Düþ geceme!!!
Sosyal Medyada Paylaşın:
muratkartal Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.