Belki de, Bir kelebek gibi... O çiçek benim bu çiçek senin, Karýþmadýðý hiç kimsenin.. Çayýrlar , tarlalar arasýnda , Pýrýl pýrýl ama sessizce , Yaþamak mýdýr delicesine !
Ya da bir güvercin gibi, Uçup kalkýp oradan buraya... Bir ufacýk lokma için , Sanki girmiþ gibi sýraya , Çýrpýnýp durmak mýdýr Delicesine yaþamak !
Açtýðý bir yuvaya, Boyundan büyük kýrýntýlarý Taþýyýp duran karýnca gibi... Çalýþýp didinip sanki bir arý , Bir içeri bir dýþarý.. Çalýþýp yorulmak mýdýr Delicesine yaþamak !
Ya da insanoðlunun, Hiç ölmeyecek gibi... Farkýnda deðilmiþcesine o acý sonun, Gerçeði hiç görmeyecek gibi.. Bir çöpten dahi vazgeçmez iken, Herþeyi býrakýp gitmesi midir Delicesine yaþamak !
Ýster böcek, ister kuþ Ýsterse insanoðlu... Hepsi bir canlý var oluþ ! Sadece kendini var sayýp , Baþkalarýný hiç umursamayýp , Bilmeyip ne günah , ne de ayýp Sadece kendisi için yaþayýp... Gelip gitmek midir , Delicesine yaþamak ! Sosyal Medyada Paylaşın:
ÖZELÇİ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.