Seni görmeseydim, Seni sevmeseydim, Hiç bu hâllere,düþer miydim ben. Keþke,seni sevemem deseydin, Aþkýmýn karþýlýksýz kaldýðýný bilseydim, Hiç bu hâllere,düþer miydim ben. Beni seviyorsun sandým. Tatlý yalanlarýna aldandým. Ah bir anlasaydým, Hiç bu hâllere,düþer miydim ben. Karþýlýksýz bir sevginin peþinden, Böylesine sürüklenip,gider miydim. Senin karþýnda kendimi meze yapýp, Hiç bu hâllere düþer miydim ben. Dilerim Tanrý’dan, yüzün hiç gülmesin, Bana çektirdiklerini,sende çekesin. Sandým ki seni,kanatsýz bir meleksin, Meðer ki sen,þeytanýn ta kendisiymiþsin. Gerçek yüzünle tanýsaydým seni, Hiç bu hâllere düþer miydim ben. Neyleyim ki artýk,vakit çok geç, Hiçbir þey gelmiyor elimden. Gönlümde tek bir eser bile kalmadý, Sana olan sevgimden. Bir daha,bir baþkasýný sevip de gönülden, Hiç bu hâllere düþer miyim ben. 07.11.1976 Erman ULUSOY Lüleburgaz Sosyal Medyada Paylaşın:
Ermanulusoy Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.