Gözlerin masmavi bir deniz, Bakýþlarýn engin ufuklar kadar,derin. Ben,her gün o deniz içinde,sessiz sessiz, Yüzerim çizdiði yolda kaderin. Bir gün,o mavi deniz içinde,yorulursam yüzerken, Bitkin vücudum eriþilmez derinliðe gömülürken, Hatýrlayýp ta beni,birkaç damla yaþ akar mý,mavi gözlerinden? Yoksa,bir girdap misali derinliðine çekerde, Sonra, hiçbir þey olmamýþçasýna unutur musun? Kanadý kýrýlmýþ bir martý gibi,konsam o engin maviliðine, Acýyýp ta beni avutur musun? Tekrar buluþuruz ümidiyle ayrýlsam, Dönmesem bile,bir daha. Rýhtýma çýkýp ta,engin ufuklarý seyrederken, Benim için,sessiz sessiz aðlar mýsýn? 14.03.1973 Erman ULUSOY Lüleburgaz Sosyal Medyada Paylaşın:
Ermanulusoy Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.