ALDATILAN

kendime
hayallerimde seni görüyorum.
sen uzaklaþýrken,
elim ayaðým baðlý duruyorum,
hiçbir þey yapamadan...

yaðmur yaðarken,pencereden
köþe baþýna bakýyorum.
çýkýp köþe baþýndan,
gelmeni bekliyorum.

fonda bir aþk þarkýsý,
gözlerimde iki damla yaþ,
camda havanýn buðusu,
yalnýz seni düþünüyorum.

neden gittin,kaçtýn.
sorular hücum ediyor.
cevapsýz,mantýksýz sorular...
her soru seni anlatýyor.
her cevap beni...

sen cevapsýz sorularken...
ben onlarý cevaplamaya çalýþan,
sorularýn altýnda ezilen,
sadece bekleyen,
seven _aldatýlan_ adam...


ÞÝÝRÝN ÖYKÜSÜ
Günlerce her uykumdan kabusla uyanýyordum.Her uyanýþýmda beni bilinçsiz bir
aðlama isteði tutuyordu.Hatta bazen aðlayarak uyanýyordum..
O günlerde sürekli bir aldatýlýþ hikayesi düþünüyordum.Kendi
aldatýlýþým...Bir terkediliþi kabullenmeye çalýþýyordum.
Sonra ne olduysa kabuslarým azaldý.Ve bir gece aralýksýz uyuyabildim.Ýþte o
gece terkediliþimi kabullendim ve gecenin sabahýnda bu terkediliþi bir
þiirle noktaladým.
Her yaþadýðým kötü olaydan sonra yazdýðým hüzün dolu þiirlere bir yenisini
daha böyle bir yaþanmýþlýktan sonra ekledim.


ömer

Sosyal Medyada Paylaşın: