[ italik
Yoksun;
Karanlýðýn çöktüðü sokaklarda
Gücümü tüketen içimi kemiren bir yalnýzlýk
Üstüme çöken susmuscasýna aðlayamadýðým
Yalnýzlýk
hazan mevsiminde hüzün yapraklarýnýn sararmasý gibi
Ne kadar acý
Küçücük ýsýðýyla karanlýðý aydýnlatmaya çalýþan
Bir sokak lambasý gibi
Ýçimdeki karanlýða yalnýzlýkta yaþayabilmek için
Etrafýma ýþýk sacmaya umut etmeye
Belki bir gün dönersin diye
Gücüm yok
akýp giden zamanda acýlarýmý dindirmeye
Dönmedin;
Yine yalnýzým sensizim sensizliðin koylarýnda
Hayalin yanýmda anýlar gözümün önünde
Uzanýp tutarým diye bir umut tetikliyor içimi
Nafile parçalanýþlarým
Senin hayalinin bile derman olamadýðý yalnýzlýk
Karanlýkta yolumu buldurtmayan
Iþýk aramama bile neden býrakmayan yalnýzlýk
baþkasýnýn ýþýðýnda beni yaþatmayan yalnýzlýk
Keþke;
Keþke diyeceðim hayatýmda piþmanlýk duyacaðým anlar
Özgür bir kuþun yükseliþi gibi uçup gitseydi
Gökyüzüne bir sigara dumaný gibi yol alsaydý
Gecenin tükenmeyen karanlýðýnda kaybolduðu gibi
Kayboldum seninle olan karanlýkta
Son piþmanlýðýn bile fayda etmediðini
Anladýðýmda........
Vkeskin
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.