akýp gidiyor zaman kollarýmdan
üstelik hiç acýtmadan
anlayamadýðým
geri dönüp bakmak istediðim
o kadar çok þey varken
hatalar yalanlar günahlar
belki deðiþtirirdim yaþamýn anlamýný
bu yaþta anladým piþmanlýðýmý
yok oluyorum her geçen günde biraz
kendi içimde kibirsizce
acýtmadý ellerin gittiðinde
hüznün hasrete döndüðü bir yokluk gecesinde
haykýrdým tüm gücümle
üstelik hissetmedi hiç kimse
bekledim öyle çaresizce aðladým sessizce
akýp gidiyor zaman kollarýmdan
üstelik de hiç acýtmadan
siyaha beyazla yazmak istedim heceleri
dökülüp gitti renksiz betonarme bir gride
küçük kumdan beyaz kalelerim
ben kendimi bile aynada özlemiþim
piþmanlýktan yalanlardan hatalardan
aðladým hiç usanmadan
geri dönmek isteyipte dönemeyince
çaresizlikten delirten
harika bir rüya gibi
akýp gittim geceye
uyanmak istememecesine
ama hayat akýp gidiyor
iþte kollarýmdan
üstelik hiç acýtmadan........
vkeskin
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.