Yem Etme Aşkımı

Koyup da gönlümü hicran kýþýnda,
Yem etme aþkýmý, çakala kurda...
Bir ümit belirsin o bakýþýnda,
Nasip saatini, vuslata kur da...

Ýsmini andýkca coþtu çaðladý,
Hasrete yandýkca çöktü aðladý,
En güzel yýllarý sana baðladý,
Ele yâr olur mu, artýk bu hurda...

Gönül anýlarla yaþar avunur,
Ýsyaný takâdý aþar dövünür.
Kurduðu düþleri hâlâ savunur,
Sâdece birkaç burç kalsa da surda...

Sen gittin gideli, dört yaným duvar,
Sensizliði ne saz, ne türkü savar.
Kaç yýllýk acýnýn cerahati var,
Ayrýlýk denilen, þu zâlim urda...

Hadi artýk gel de, hüznüm daðýlsýn,
Bahtýmý baðlayan, çilem saðýlsýn.
Sabaha ermeyen gecem boðulsun,
O yeþil gözlerden fýþkýran nurda...

Sevda gömleðimde hem yüz hem astar,
Eskiten gönülden tamirat ister.
Vakit geç olmadan, lütfunu göster,
Yaslý salma beni, ebedi yurda...

Veli BOSTANCI
Sosyal Medyada Paylaşın: