Puslu bir sonbahar melonkolisi,
Yýl yüzünü yenilemiþ,
Geride kalanlarýn hüznünü yenememiþ...
Keþkeler dozunu aþýp damarlara yayýlýrken
Unufak hüzünleri toðraðýn üzerinden sulayýp,
Büyütürken bizler
Filistin anasýný, babasýný, bebesini bile topraða verememiþ...
Oyunlar saklanmýþ
Silahlar canlanmýþ
Ebe olmuþ düþman
Sobeliyor umudu iki kaþýn ortasýndan
Kundak kan rengi,
Dua’nýn gökyüzünde de yok dengi
Tanrý’m çýk ortaya
Neredesin , hani?
Ýzleyin,
En kanlý sinema sahnesinden gerçek bu görüntüler
Alkýþlayýn,
Ýlk kez bir konuda dünya ile birlik olduk
Susuyoruz...
Susun,
Filistin ölüyor
Biz,
Ýzliyoruz....
Elif SEZGÝN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.