KOKARDI MEYVASI

Buðulu camlara, yazdýðým yazýlar,
Hatýrlarým da birden yüreðim sýzýlar,
Tüterdi saçtan yapýlma,odun sobam,
Camý açardým, buz olurdu buðular.

Ellerimin yapýþtýðý, buzlu demirlere,
Zemherinin sovuðu, iþlerken iliklere,
Sabýrsýzca beklerdim demlenen çayý,
Bakardým, demini almýþ mý çay diye,

Yýllar gelip geçerken, bu yerlerde,
Ne ozan ne þairleri gördüm köylerde,
Onlar çaldý, ben dinledim zevk aldým,
Çok içki içtim, sýzýp kaldým evlerde.

Bu yer ki eskinin, ozanlarýn Sivas’ý,
Bahçelerinde, pek çok vardý ayvasý,
Þimdi ozan yerine baþkalarý türemiþ,
Aþýk Veysel’in de kokardý, meyvasý.

Yýldýz daðýna bakar da, þu Banaz,
Görür karþýsýnda, zirveyi bembeyaz,
Pir Sultan þah’ýna giderken o daðdan,
Üþütmezmiþ, ilikleri donduran ayaz.

Ah neyleyim, neyleyim seni Sivas,
O canlara nasýl da kýydýn sen Sivas,
Sen ki ozanlar diyarý, bir þehirdin,
Ýþgal mý etti birileri de deðiþtin Sivas.


A.Yüksel Þanlýer
2 ocak 2009-01-02
Antalya
Sosyal Medyada Paylaşın: