Hoşçakal

kimsenin kal demediði zaman geldiðinide...
ki içimdeki en heyecanlý ses bile bavulunu toplamýþ...
duvarlara baktým önce,
her gün baktýðým...
dostça baktýðým ve sevdiðim duvarlara.
sonra takvime.
bir kaç parça tabloya...
"beni de al yanýna" der gibi bakýyor...
"sen kal" diyorum,
senin manan benim içimde zaten.
sülüs hallerde, sülüm sülüm kývrýlýyor içimde isyan.
aðlýyorum, farkýna varmadan gözyaþlarýmýn.
isyanla teslimiyet kolkola.
kal diyen yanýmý da yanýna alýp...
çýkýyorum düþman hatlarýný yara yara.
"güle güle" diyenler var ama, üzülüyor görünenlerin hepsi sahtekar.
"bu duvarlarý kime býrakýyorsun?" diye soranlar yok.
birazdan...
kapýdan çýkar çýkamaz unutulacaðýmýn kokusu siniyor üstüme.
kimsenin yüzüne bakmadan yaþanan neyim varsa,
yýllarý, aylarý ve hatta anýlarý bile toplayýp titizlikle.
gidiyorum iþte.
eksik kalacaklar, farkýna varmayacaklar.
çiçeklerimi yetiþtirecek yeni topraklar bulurum ben.
zaten verdiðim can suyu gözyaþým, onu çoðalttýlar.
acýyorum,
elimde bavulum...
üzerinde kurþun yaralarý; kanýyor...
acýyorum...
neyi vurduklarýný belki anlarlar diye son anda dönüp bakýyorum.
bakmamam lazýmken,
bu cinayeti sanki iþlememiþ gibi,
herkes kendi kuraklýðýna sinmiþ.
"güle güle" diyenler benden önce çekip gitmiþ.
eksik kaldýlar.
geriye dönüp bakmak,
acizlik midir nedir?
geriye dönüp bakmadan, çekip gitmek mi yoksa asil olan.
merhamet...
geriye dönüp bakmak, zalime merhamet duygusunun kabarmasýdýr ki asalet olur.
korkak bir zalim olmaktansa, cesur bir mazlum olmak...
hem de kimsenin kal demediði zaman geldiðinde,
onlar "git" senaryosunu yazarken,
hikaye çoktan bitmiþ.
yüreðim çoktan gitmiþ...


Sosyal Medyada Paylaşın: