MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim
Edebiyat Defteri
 
İNSAN OLMAYAN DEVLET
Kübrayıldırım

İNSAN OLMAYAN DEVLET



ÝNSAN OLMAYAN DEVLET


Güvercin uçup gitti, beyaz rengi kan oldu.

Kýrmýzý savaþ dedi, gözlerim yaþla doldu.

Çocuklar meydanlarda yakarýp duruyordu,

Ýnsan mýsýn sen devlet, avuçlar kanla doldu!


O saf, temiz, masum kan, sana layýk deðil ki!

Geleceðin yok senin, mutlak gücün sende mi?

Silah iþi deðil güç, yürek iþidir hani…

Ne sanýyorsun kendini, dünyanýn merkezi mi?


Aldan dünyaya aldan, aldan sen gafil insan!

Ýnsan diyorum yalan, kaleme dolaþtý düþman.

Mal, toprak nen varsa ver onlara savaþan,

Doyuralým gözleri, esir olmasýn zaman.


Ana-baba sefalet, felaket içindeler.

Mini mini çocuklar, hep korkuyu heceler.

O masum insancýklar nasýl da acý çeker,

Yürek dayamaz buna, onlar insan deðiller!


Ýnsan olmayan insan, dibe çakýlmýþ çivi!

Çýkamaz ki imkânsýz, mümkün deðil bir nevi.

Dostluk gibi bir meþakkat herkesindir cevheri,

Gelin barýþ olalým demek çok geç deðil mi?


Savaþta beter illet, acý acý inletir,

Aðlaþmalar duyulur, dünya tek dile gelir.

Ne hain bir devletsin, ne iðrençsin israil!

Günahsýz insanlarýn, günahlarý senindir!


H.Kübra YILDIRIM


Sosyal Medyada Paylaşın:


Kübrayıldırım Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
En Çok Okunan Şiirleri

DİYECEKSİN Kİ NİYE?İŞTE ÖYLE... ATALARIMIZ SEVGİN; YANAN BİR SOBA GİBİ DEDEM HAYY’DAN GELDİM HU’YA DOĞRU SANATKÂRIN SECDEGAHI MÜKÂFAT ÇOCUKLUĞUM GÜNEYDEN DOĞAN GÜNEŞ BU İLÇE(Dörtyol Sokaklarından)