DÜÐÜN GECESÝNDE MATEM TUTUTLURMU HÝÇ
Dýþarýda usul usul yaðan karla,
Vals eden rüzgar
Bir yandan,
Nefesi yanýk kokan küllerimi savururken havaya,
Öbür yanda,
Sanki,ýslýk çalar gibi,
Ritim tutuyor yalnýzlýðýma.
Uzunca zamandýr ertelediðim acýlarýmý
Yatýrdýðým masaya takýlan gözlerim,
Yüreðime nakþedilmiþ ucu yanýk hatýralarým da.
Acýsý öyle kolay kolay silinmeyecek zamanlarým.
Hafýzamda durmadan yer deðiþtiren,
Kâh sevindiren,
Kâh,
Yüreðime keskin býçak darbesi atarak kaybolan
Fotoðraf kareleri....
Daha, birkaç ay öncesine kadar
Ýçimi ýsýtan,bakýþlarýnda bulduðum huzur yok artýk.
Ayrýlýðýn, hissedilmeyen aðýrlýðýnýn tabutuna,
Omuz verip,
Suskunluða bürünen varlýðýný
Zamanýn karanlýðýnda,
Ýçimi acýtarak, nasýl yok olduðunu görüyorum.
Biliyormusun ?
Artýk eskisi gibi güneþ doðmuyor buralara.
Sabahlarýmdan, sükûnla geceye geçiyor günlerim.
Yapýlabilecek bütün dualarý ederken
Yalvararak açtýðým ellerim boþ.
Düðün gecesini yasa bürüyen,
Beyaz gelinliðe düþen bir damla kan gibi
Bozulan o masum görüntüye
Derin bir ahhh çeken yüreðim,
Þimdi ...;
Hayatýmýn geçmiþine ait sayfalarýnda seni arýyor.
Düþlediðim bütün nesneler bir bir ölüyor.
Yaþananlar ise,
Tekrar tekrar yaþanýyor...
O musalla taþýnda sessiz ve suskun yatan kim ?
Sen misin yüreðimin kalabalýðýna ölüm selâlarý okuyup ?
Helâllik bile almadan.
Cenaze namazýný kýldýran adam yoksa ?..
Vakit gece yarýsýný çoktan geçti.
Aylardýr içime hapsettiðim hüznüm artýk taþtý.
Tanrýdan tek dileðim,
Yaþarken kavuþmaktý
Olmadý !...
Vazgeçmedim.
Vazgeçmem,vazgeçmiyorum !
Biliyorum.
Vuslat ahirete kaldý !
Düðün gecesinde matem tutulur mu hiç ?
Tutmuyorum !
27.12.2008
çengelköy/ÝSTANBUL
H.HANDE HAGHGOUÝ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.