BU ŞİİR ASLA BİTMEYECEK

Altý kasýmda girdin hayatýma
Önce arkadaþ olduk
Sonra sevdik birbirimizi
Hem de hiç görmeden.

Hiç göremediðim seninle
Rüyalarýmda buluþtum günlerce
Ýsmin benim için hiç bu kadar güzel gelmemiþti kulaðýma
Ruhum seni fýsýldýyordu
Her köþesinde sen vardýn yüreðimin
Geceleri yatarken sen vardýn aklýmda
Sabah kalktýðýmda ilk anda kafamda bir tek kiþi olurdu
Sen
Aþk böyle bir þey miydi?

Görmeden sevdim seni
Çünkü kalbini, ruhunu,seni sevdim ben
Seni sadece sen olduðun için sevdim

Bir gün anlattýn ya bana
Þoför Ramazanla Aslý’yý
Onlar kavuþamadýlar ama
Biz kavuþuruz diye düþündüm
Sözümüz vardý birbirimize
Ölsek bile ayrýlmayacaktýk

Kara Gümrük hala yanýyor canýsý
Onu asla yaktý istanbul’u da ben
Kýskanýr oldum seni istanbul’dan
Sana ben sahip olamadan
Elini tutamadan
Gözlerinin içine bakýp
Seni seviyorum diyemeden
O sahip oldu sana
Aldý seni benden
Araya mesafeler koydu

Ne zaman ismini ve istanbul’u duysam
Uzaklaþýyorum olduðum yerden
Üç ayda esip geçtin
Sönmeyecek yanar daðlar býraktýn yüreðimde
Yakýp kavuruyor içerimi

Gittin sonsuza dek
Acýmadan ezip gittin
Ýstanbul’u yakýyor yüreðim
Seni, kendimi yakýyor
Aslý yanýyor

‘Melek’ dediðim sen
Suratýma telefonu kapatýp çekip gitsen de
Geceye þarkýlar ve
Gözyaþlarýma karýþan hýçkýrýklarýmla býraksan da
Bitirip tüketsen de beni
Ben sana verdiðim sözü tutacaðým
Ýki sene kimseyi sevmeyeceðim
Seni maziye asla gömmeyeceðim

Bu þiirin hiçbir zaman sonu olmayacak
Bitirmeyeceðim
Hep baþlý kalacak
Çünkü bu ikimizin þiiri
Böyle bir þiirdense sen hep habersiz olacaksýn
Ama bu þiir bir ömür boyu devam edecek
Sonuna konulacak noktayý
Kalemim asla yazmayacak
Nokta koyup bir son hazýrlamaya
Ruhum,elim,tüm benliðim asla ama asla razý gelmeyecek
Ve
BU ÞÝÝR ASLA BÝTMEYECEK


Sosyal Medyada Paylaşın: