Usumdaki hayalin, Güneþin ilk ýþýklarýna uzanabilseydi.
Aynalara bakarým buðulu gözlerle, Gözlerim boþluklarda, Aynada kanasa da umutlar, Cam kýrýklarý batsada gözlerime, Ben yine de, Kanayan gözlerimin yaþlarýnda, Seni beklerdim, suskun......
Yorgun akþamlarýn, En demli saatlerindeyim. Sokaklar sessiz, Sokaklar nemli, Islak taþlarý arþýnlasa da adýmlarým, Ýçimdeki hüzün, Çökse kör karanlýklarýn kucaðýnda.... Yorgunum be güzelim, Uyuyacaðým, göz kapaklarým, Uzanýyor geceye, Kaldýrýmlar ýslak, Uyumama izin vermez, Soðuk kaldýrým taþlarý.
Yalnýzlýðým mý.... Ya da anlaþýlmaz çizgisinde miyim? Ufuk çizgisinin bir üzerine çýkabilsem; Oh be diyeceðim. Rüzgarlarýn sesinde þarkýlarým, Martýnýn kanadýnda özgürlüðüm, Bulutlarýn neminde gizli aþkým, Yýldýzlarýn sönük ýþýklarýnda, Suskun kalan umutlar..... Bir çizgi çekiyorum yaþam çizgime... Bu gece rahat kalayým. Dalgalarýn sesiyle uyuyacaðým, Sabahýn ilk ýþýklarý uzak kalsýn gözlerimden, Oh be diyeceðim, Yaþamýn ayrý bir tadýnda gözlerim.....
SEZAÝ KAYA-BALIKESÝR 19.12.2008 Sosyal Medyada Paylaşın:
bestekar10 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.