Hem Çilem Ömür Hem Gülüm

K oca nenemle anamýn evde çok iþi vardý...
Ü ften ne bilem ben,ne bilem ki caným yanardý?
Ç ýta gibiyim,erkek çocuðu gibi,pek hýrslý...
Ü fü kim takar?belim de, urganla baðlantýlý.
C aným oyun ister!anamýn nenemin iþi var...
Ü stüme iyilik,saðlýk,onlar iþe daldýlar!
K oca mangalda kor,üstündeki kazan suyu har!

B ýrakmayýn beni!iç sesimdeki baðýrmalar...
E h ki baþýma dökülen kaynar su,duyan mý var?
B aba!nasýl da yine önce,sen duydun sesimi?
E y baba,tez hastaneye ilaçlayalar beni!
K orkma baba!ben atlatýrým bunca hengameyi.
K ýzýným,senin gibi pek yürekliyim,deðil mi?
E y anneciðm!ey babanneciðim!bu ne hal?
N eden her iþten önce ben deðildim?böyle ihmal!

Y a ben ölse miydim?hakkým olur muydu ki helal?
A y ya!olurdu merak etmeyin,þefaatciye!
N urlu öte alemde,her kulun ihtiyacý var.
M üfide’yim,ata sözlerine raðbetim,þevk kar...
I rgalamaz öyle böyle haller beni,sevgim var.
Þ aþmam her bir olaya,derim:kamil olmak,nar.
I lýman iklimlerin yeli eser hep içimde...
M asumiyetle gerçekcilik özüm,bu bedende.

B en bir beni,bir de seni bildim,gönül edende...
E ski bir türkü nakarat ediverir,dilimde.
N idem söylerim,’Katip arzuhalim yaz...’der,dede.


29.12.2008.Karþýyaka.
Müfide DECDELÝ.
Sosyal Medyada Paylaşın: