Kısa Bir Yaşam Hikayesi

Bebeciktim ben,
Bir akþam vaktiydi...
Anacýðým hazýrlanýyordu giyinip kuþanýp,telaþlý...
Eh,beni de sýmsýký kundaða baðladý,ne de sýkýcý bir þey bu!
Alverdi kucaðýna doðru düðün evine...
Ne eðlencesiydi bu ben bileyim?
Ben zaten erkeðim,hadi olsun,biraz eylenti dinleyim !
Þýkýr þýkýr oyunlar,evde bir cümbüþ ki,deymeyin gitsin,oh iyi,ne güzel!
Odada düðün sahibinin,kýz bebeðininin beþiðine..
Anam beni atmayýncaya kadar,kucakta,keyfim iyiydi.
Ah anacýðým,beni bu beþiðe yatýrman bani ne kadar ?
Beter hale koydu,haberin mi var ?

Ne bu üzerime atýldýn, arkadaþ eziyorsun beni farkýnda mýsýn ?
Yahu!aðzýma yattýn,nefesimi týkadýn,ölüyorum kurtarýn!
Gittim ben kesin,ne duyan var,ne gören,eyvah !
Allahým ben bu eðlentiye,boþuna gelmek istemediydim,gidiyorum gittim !
Altta kalanýn caný çýksýn misalindeyim,yandým ben of bittim !
Öldüm yahu nefessiz kaldým !
Anladým ben,bu kýz arkadaþtan bana zerre kadar hayýr yok,
Kim vurduya gideceðim ,kimsenin haberi yok !
Alemin keyfi yerinde,oh cümbüþleri yerinde keyifler yaman !
Tek,yok benim halimden haberi olan...

Ah! ,en sonunda,anam yetiþti,ölmekteyken !
Yetiþmeseydi,yakýþýklý oðlu gitmiþti,vay anacýðým vay !
Her haline her dilediðine hay hay anacýðým,hay hay !
Aldý yine kucaðýna beni, evin yolunu tuttuk,varýverdik evimize.

Gün döndü devran döndü,böylece yýllar yýllarý kovaladý...
Kýz oðlan bebecikler,büyüyüverdik yetiþmiþtik,evlilik çaðýna geliverdik.
Analarýmýz da ne ballý dostlar halen de,
Allah muhabbetlerini arttýrsýn !
Onlerýn akýllarýnda yine, düðün var,dernek var,hop dedim, istemiyorum ben desem ?
Vay!kýz da,bir içim su,çok mu çok güzel,ne desem ?
Anam gelin ister,üzemem anamý ben,ama ?
Unutmadým,geçmiþteki çektiðim zahmeti,yok bu kýz bana zor.
Lakin, vaziyet yine benden yana,tekmil kor ateþ kor !
Malumiyeti vardý bana çoktan her þeyin...
Ve lakin illa anamý dinlerim ben.
Uyamadý huyumuz, hanýmcazým ile dünyam karardý.
Kýzýmýz oldu.
Oðlumuz oldu.

M.DECDELÝ.Karþýyaka.

Sosyal Medyada Paylaşın: