Yalnýzca sokak lâmbalarý yanýyor
bir de reklam spotlarý
evler karanlýkta
kent uykusunda gömülü
son deminde sabahýn
sen de uykudasýndýr þimdi...
Benden haberin oldu mu
daldý mý düþlerine bir deli
olmaz olmaz deme
olur mu olur
neredeyim biliyor musun;
eviniz vardý ya hani
sana aþýk olduðum serüven
Güzel Atlar Ülkesi’ne giderken
oradan almýþ
orada býrakmýþtým seni;
tam o evin yaný baþýndayým
belki bir zamanlar
üstüne basýp geçtiðin
bir kaldýrým taþýndayým...
Düþlerimden yüzün geçiyor
gözlerimin önündesin þu an
ay deliyor sanki geceyi
düþüyor yüzüme þuân,
belirginleþiyor yavaþ yavaþ
daðlarda karýn beyazý
yüzümde esintisi sabahýn
serin serin vuruyor ayazý...
Arýyorum sýmsýcak
pamuk yumuþaklýðýnda
kar beyaz ellerini...
Kýyýsýndayým Akdeniz’in
düþlerimde büyüttüðüm
sol yanýmda uyuttuðum
sevgilim;
uyanýrcasýna uykusundan
gül rengi güneþ
yüzünü gösterip yükselirken
rengârenk düþüyor sulara
kýzýl bir gülden
bakýr rengine dönerken bulutlar
süzülüyor martýlar
renkli deniz sofrasýna...
Ömrüm iþte böyle sensiz
gelip geçerken yollarda
bana da yer ayýr
düþlerinde kar beyaz
o sýmsýcak kollarda;
olmaz olmaz deme
olur mu olur
aþkla imkânsýz
ne çok düþler gerçek olur * ...
...
Sen benim düþ gerçeðim
geçmiþim geleceðimsin...
Þaban AKTAÞ
28.12.2008