Guernica’yý seyrediyorum
Madrit, 1937
Ýmza:Picasso
Aklýn aydýnlýðý lâmba gibi fýrlýyor öne;
kýrýk kemik saðanaðý
bir yaðmur baþlýyor gece yarýsý
savruluyor tüm kitaplar
yanýsýra bütün kutsal kitaplar
kana boyanýyor duvarlar
aydýnlar kurþunlanýyor
acýmasýz
kalleþ
kahpece pusularda
çýlgýnca feryatlarý yaralýlarýn
hayalet gibi dolaþýyor sokaklarda ölüm
canhýraþ kadýnlar ve çocuklar
takma bacaklarýyla yürüyor sað kalanlar...
O günden beri çok þey deðiþmedi
arenasýnda dünyanýn
bir yanda düþünemeyen boðalar
bir yanda sinsi matadorlar
kim kimi niçin kovalar ?
faþistlerin elinde zavallý Filistin’liler
sordunuz mu yýllardýr, Ýsrail ne ister?
Kýrk yýl sonra devrildi faþist Franko;
uyan ey insanlýk
sizin olsa üzülmez miydiniz
sokaklarda sahipsiz cesetler
kim sorumlu
niçin öldürülüyor bebekler
sizler için sorun deðil mi;
gözyaþlarý annelerin
feryatlarý acý acý
yýrtarken geceyi
sizce kim çözmeli
yýllardýr çözümsüz bu bilmeceyi ?!
Her faþist diktatör
korsan gibi bir gözü kör
baksa da dünyaya
sen bakma
ne oluyor Filistin’de;
bak ve gör
onlar da insan kardeþlerimiz
baþlarken gecemiz
doðarken güneþlerimiz...
Þaban AKTAÞ
28.12.2008