SAHİLDE

SAHÝLDE
Sessizliði bozan tek þey martýlarýn çýðlýklarý,
Uçuþuyorlar önümde benimse baþým dönüyor,
Düþünmeye çalýþýyorum yalnýzlýðýmý, bir sürü insan içinde,
Baþýma sancýlar giriyor aniden ok misali,
Hayâller gözümün önünde dans ediyor,
Kimseye karþý deðil kinim, kendi içimde,
Çiðnediðim kumsal ve bir þerit gibi ayak izlerim,
Tek çizgi halini almýþ uzayan bu sahilde,
Sular yavaþ yavaþ vurmakta kayalara,
Lakin! Ne kayalar farkýnda bu saldýrýnýn, ne’de deniz,
Heyhat, ümitsizlik çevrelemiþ düþüncelerimi.

Ne kadar soðuk kayalar, bu akþam vakti,
Martýlar gitgide azalýyor gözlerimde,
Koyu birkýzýllýk inmekte sulara,
Rüzgarda bulutlar çözülüyor bir bir,
Gülümsüyorum,
Batan güne karþý ta derinden.

Dünya söndü aniden gözlerimde,
Karanlýk ve sessizlik çevremde dolaþýyor,
Bazen esintisi rüzgarýn aðaçlar arasýnda,
Sesler kulaklarýmda dalgalanýyor,
Korkularým kýpýrdanmakta hafiften,
Ürpermede bütün bedenim, düþüncelerimle.

Lakin! Umut diyorsun, heyhat,
Beni güldürme hepten,
Þu sakin deniz ve balýkçýlar,
Bilirler mi ne olacaðýný yarýn?
Belkide bir fýrtýna her þeyin sonu,
Benimse her gün içimde, boralar patlýyor,
Ne ilk gördüðüm fýrtýna olacaktýr bu,
Ne de ümitlerim canlanacaktýr yeniden.

Bir kýpýrtý,sadece korku ve ürperiþ,
Karanlýk gecede tek dostum mehtap ve yýldýzlar,
Küskünlüðüm sadece kendime,
Kaçýþým yalnýzlýðýmdan kurtulmak için,
Sen beni düþünme kendine bak,
Bir þey vadetmiyor artýk bana dünya,
Mümkün deðildir bazen yeniden baþlamak.

Kurtuluþ yok, hiç bir þeyden,
Ýstemek yetmiyor, önüm sonsuzluk,
Ha bu yollar, ha bu sahil ve ben,
Yürünecek yer ayný olduktan sonra,
Bir gün bir ýþýk görsem de uzaklardan,
Hep son parýltýlardýr diyeceðim.

Bitti.....
Yine her günkü gibi,
Düþünceler bir þey kazandýrmaz oldu bana,
Ve her adýmý ölüm diyen bu yollarda,
Görünüp kaybolan ýþýklardan býktým,
Korkar oldum her gördüðüm rüyadan.

Sona ermiyor bu yollar ve umutsuzluk,
Yalnýzlýk yanar ateþ oldu içimde,
Kýzýl alevler sarýyor bedenimi her akþam.

Hüseyin AKOVALI
Sosyal Medyada Paylaşın: