En Gizli Yerimdesin

Seninle mavi bir iklimin yangýnlarýna düþtüm, yaram çok derin
Çöl rüzgârlarýna karýþtým, pusularda kurþunlandým da ölmedim
Avuçlarýma sýðmayan sevdana döndüm yüzünü, pes etmedim
Gözlerinle kuruldun sevda otaðýma, þimdi en gizli yerimdesin…

Dudaklarýndaki yaþamak türküsüyle
günleri ve hayatý adýmlýyorsun nicedir
Ruhundaki gülüþleri çýkarýp günlüðünün kavanozundan
’ey hayat’ þiirleri ekliyorsun arada bir
Birikip sana, beni yanýna çaðýrdýðýnda koþup geliyorum
er geç yanýna ve sarýlýp uykulara dalýyoruz öylece
Sonra þafakla yine ayný hikâyenin sokaklarýna dalýyor,
savruluyoruz ayrý yönlere
Dilimizde yine o bildik türküyle
geceye oltalar atýyoruz aþk için, sevda ve sevgiyle.
Sende biriktikçe bende eksilen yankýlarýn
düþsel kanatlarýyla günlerdir uçuyoruz farkýnda mýsýn?
Kimi duruyor ve tükendiðimi, gücümü yitirdiðimi fark ediyorum
Adýn yanýp sönüyor bir ekranda ve ben sana dokunamýyorum
Ýçimde bir yerdesin, ama seni göremiyorum.
Yok olmaya yol alan isimsiz bir gemide seninle maviydi oysa düþüm,
ama neden böyle aþkýnla üþüyüþüm
Elimde sana tomurcuk bir gül, bir parça hüzün,
galiba ben seni yüreðimden çok önce düþürmüþüm.
Sen göz kapaklarýna uykuyu sürmeden
gecem sessizliðe bürünmez gül gülüþlüm
Sen istemedikçe bu yürek yangýnlarý dik yamaçlarýna sýçramaz
Yanaðýna avuçlarýmý sürer, ellerine uzanýrdým bir zaman
Birikip sevda bulutu gibi ülkene yaðardým yellerle
Kaç mevsim geçmiþ,
kaç zemheri atlatmýþým bilmiyorum
Þimdi kanýyor yaram,
dermansýz bir sargý gibi acýtýyor merhaban.
Bütün yangýnlarýn sorgusunu siyah geceler üstlenir gül yüreklim
Bütün anlamsýz doðrularýn yanlýþýný sadece yürekler çeker
Gündüzlerin özlem tufanýnda yudumlarken
biz yaþamý en zor dileklerle fal açarýz ruhumuza
Geçecek, sevecek, özleyecek,
görecek ve gerçektir aþký tapýnmamýz.
Þimdi yum gözlerini ve hayatý diþle.
Yaþamak yine o sol aðrý, yine sorgusuz sancý gülüm
Nefeslen ve sevdayý düþle
Sor bakalým aþk adamý nerende?
Bütün sözlerin bölündüðü yerde, insan da parçalara ayrýlýr gülüm
Sert sözcükler üzerinde gezip,
bulut i mgelerle isim bulmaktýr aþka benim iþim.
Büyük isyanlar kalýr bir gün bizim de dudaklarýmýzda
Dirliksiz sevgilerin gürültüsüyle
geçmiþin delik ceplerine þiirler doldururuz,
sevdanýn sokaðýnda düþürmek için.
Umurunda bile deðilim aslýnda,
yüreðimdeki lâbirentlere girmeye,
aç býrakýlmýþ sözcüklerimi doyurmaya sofralar kuramazsýn.
Hep baþkalarýnýn acýsýný dinledim gönül frekansýmda
Gölgem dolaþtý kýyýlarý vuran dalgalarda
Ecelsiz sandým aþk``ý, ölümsüz þiirlerin yorumlarýnda aðladým,
ama bir türlü kendi soruma cevap bulamadým
Hoþça kal demek en kötürüm eksikliðime bilgeliktir benim
Kapanýr kapýlar ve yeþil ormanlarda kendimi kaybederim
Avuçlarýmdan kayýp giden zaman,
mecalsiz seviþmelerin gizli odalarýna konar
Yürekte ýþýrken kayýp kentlerin ölgün ýþýklarýnda gökyüzümüzü arar,
kelimelerin içimizi aðrýtan gözyaþlarýyla
kýrýlgan yüreðimizi onarmaya çalýþýrýz.

Saçlarýna evrenin bütün çiçeklerini takmak istiyorum
yokluðun kapýma gelip dayanýnca.
Sen,
nazlý çiçeðim,
sen kardelenim,
sen yaþam umudumsun benim
Dokunamadýðým,
günlerdir özlediðim kadýnýma ne yazsam,
ne anlatsam yetmiyor artýk.
Sözcüklerim benim deðil, sahiplenemediðim
bir duygu gibi sýkýyor bir kelepçe ruhumu.
Olabilsen diyorum keþke içimde
Olabilsen diyorum yaný baþýmda

Sustukça, birbirimize çocuklar gibi darýldýkça,
bir baþka dünyanýn adamý oluveriyorum.
Sonralarý hep ertelenen,
hep yürekte demlenen bir çay gibi yokluðunun sarmalýnda
yineliyorum kendimi.
Özleminle, gülüþlerinle,
duyuþlarýnla seni yeniden hak ediyorum.
Sesimizin yanký yaptýðý bir odada düþüyoruz
biz sessizliðin düþünüþlerine.
Algýlamaktan korktuðumuz sevdalý sözcüklerimizi yarýna erteliyor,
kapsül direncimizi uykulara saklýyoruz.
Acýlarýmýzýn çelik kanatlarýnda sevdanýn
üzüm þýralarýný mahzen gönlümüzde
dinlendirdikçe sarhoþ adýmlarla hayatý voltalýyoruz.
Ak kâðýtlara sýðmayan vefanýn,
ömrüme mevsimler getiren sevdanýn
gül desteleriyle sevgiyi öðrettin bana.
Boþa çiðnediðim yitmiþ senelerimin
sokaklarýnda hayali tutkunluðumla,
ruhundaki konukluðumla geçen bir mevsimden sonra
cemreler düþtü gönlümün ozan topraklarýna
Düþlerimi sulayan tanrýsal düþünüþlerle,
yüreðimi sulayan denizler ötesi köpürüþlerle,
ovalarýmý renk renk çiçeklerle donatan
gülüþlerle serpildi ozan baðrým
Ocaðýmda ateþ, tenceremde aþ,
yüreðime nefes oldun sen.
Acýlarýna nefer, gemilerine yelken,
yüreðine þiirlerimle ve sevgimle derman olacaðým ben.
Sevince hüznün giysisini biçince iplik bekleyiþlere dolanýr yürek.
Tanýdýk günaydýnlar, tatlý hayallerin dikiþini diker
Her bahar sancýsý kýþý kucaðýndan atýnca
yürek yazýn dalgakýranýna düþer.
Abartýlmýþ düþler diyarýnda sessizlik kimi zaman rüzgârsýz da eser.
Aynalar her söz çýðlýðýný aslýnda kendine söyler.
Sen olmadan, gülüþünle ýsýnmadan
nasýl geçmiþ bunca zaman bilmiyorum.
Suya yazdýðým dizeler gönlümün sularýna döndü kadýným.
Biz ki, tutkumuzun zirveye ulaþtýðý anlarda
kucaðýmýzdaki sevgiyi deðiþ tokuþ ederek seviþiriz uzak odalarda.
Bedenimizin tutkulu tuz denizlerinden
tas tas sular içeriz titreyiþlerle.
Gün kýsalýr, gece uzar özlemin isyana sarýldýðý bekleyiþlerle.
Umut koyarýz þarkýlarýn isimlerini, bulut yüreðimizle
okþarýz gecelerin atar damar sürgünlerini.
Uzun uzun düþünmeden, bire üçe, beþe bölünmeden,
gözlerinin yatýlý yerlerinde cam parçalarýyla
örülü bir bahçedeyim seninle.
Yol yordam bilmeden, dalmak istiyorum ruhunun derinliklerine.
Aklýmda gözlerin,
içimde sen,
ruhumda aþkla,
yalnýz sende yorulmak istiyorum.
Poyrazlarla örülen bir seyir defterinin en özel yerinde,
aynalar döþeyip pembe bir odaya
seninle seviþmelere durmak istiyorum.


Sen ki,
açan gülsün en uzak bahçelerde.
Sen ki,
gerdeðin gergefinde kadýnsýn,
ruhuma sarmaþ dolaþ bir halde.
Belleðimde,
gönül beþiðimde ve argýn beklentilerin orta yerinde,
sallanan mendillerle,
çocuklarýn duyumsamak istediði ninnilerle,
uçan bir kuþun kanadýnda,
yasak öpüþlerinle titremek istiyorum.
Aþým ol,
tuzum ol,
kadýným ol haydi.
Bu bilekleri ve yürekleri zincirli insan harmanýnda seninle,
yalnýz sevginle savrulmak istiyorum...


Sosyal Medyada Paylaşın: