Ben su yoluyum insansý yalnýzlýklarýnýzdan, Akmanýz için ýzgarayým þehrin dehlizlerinde. Ne varsa birikmiþ içinizde irin,kusmuk,kan; Boþaltýr karanlýk bir aðýz nefreti büyüttüðünüzde!
Kocaman fareler ürer riyadan beslenmiþ ürkünç, Cinayet ve tecavüz üstüne bir kurgudur evler. Ýçiniz bu kadar kirliyken camlarý silmeniz gülünç, Bilmem kendini görünce insan camda, ne der?
Her gece þiirimin yüküdür bunlar koyu,aðýr kokulu; Yanýna varýlmaz halde þimdi döküldüðünüz yer! Sosyal Medyada Paylaşın:
Abdurrahman Günay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.