eðer bakmayý bilmiyorsan
açamazsýn gözlerdeki gizli sandýðý,
anlamýyorsan dilsiz kalbin dilinden
dinleme boþuna
duyamazsýn hiçbir sözün feryadýný.
yalanlarla oyalanýyor bu dünya
kimin yüreði kimin yataðýnda belli deðil!
tunçtan olsa da utançla yaþayanlar
güneþin her doðuþunda erir
baþý öne eðilir aþkýn huzurunda;
uykusu uyuz olanýn
yorganý ak simden
yastýðý pak tüyden olsa ne yazar!
rüyâsýnda akar yüreðinin salyasý
aklý pisliklerde gezinir.
güzelim,
her güzel söz tat vermez adama,
þeker de tatlýdýr;
ama sunulursa arýya
sahte olur petekteki derman
bilerek aldanýr gönül kovaný
sadece açlýðýný doyurur açlarýn
þifa beklenmez o baldan.
fikri arýnmamýþsa bulanýklardan
bal kadar saf deðilse sevenin sevdasý
insaf yoksa göðsündeki gölde
bilemez hayatýn i mgesini;
herkes eteklerindekini döker
kendini toplar yerden
ve çözülür içindeki gizli bilmece
nasýl bakýyorsa öyle görür
dünün sararmýþ resmini.
yeter!
bu yýl baþkalarý kaldýrsýn daðlardaki karý
kendini çözsün buzlar;
yalnýz çiçeklensin kiraz aðacý
bensiz yeþersin yaylalar;
yorgun bir yolcuyum ben bu yolda
dizlerinde uyumaya geleceðim artýk;
avuçlarýndan öperek okuyacaðým seni
parmaklarýn mýsra ise
ellerin þiir deðil mi!..