Davetiye
Gel ey canan, cevr eyleme; bir beni yar eyle gel
Yâd ellerle ülfet olmaz, terk-i aðyar eyle gel
Reva mýdýr mah yüzünü, saklamak sevgiliden
Âþýk-ý sadýktan utan, hicab et, ar eyle gel
Þimdiye dek geldiklerin bana fayda etmedi
Önde gelmiþ olsan bile yine tekrar eyle gel
Kýnanmazmýþ mecnunluðu aþýðýn vuslat içün
Gel çekinme, gel utanma.. Sevgin izhar eyle gel
Yok, bilmesin ahvalini hiç kimse, kendin bile
Guruba dal, subha karýþ; cismi esrar eyle gel
Senin derdin ile asla gözüm uyku görmüyor
Ne var terk et gafletini, dil-i bidar eyle gel
Cevrin ile bi-nihaye, gece gündüz boþalan
Gözyaþýma bedel olsun; zülfünü tar eyle gel
Kavuþmadan öldüðümde inlemek neye yarar
Piþmanlýðý hatýrda tut, peþinen zar eyle gel
Hayaline yüz tutuben hasbýhal olsa bile..
Ýsterim ki nazlý canan, arz-ý didar eyle gel
Âdetidir güzellerin, tebessüm daðýtalar
Goncalar açsýn yüzünde, gamze nisar eyle gel
Ayrý düþme bu sevdadan, dolan dur çevresini
Pervane ol; gönlü nara at, giriftar eyle gel
Sana hemcins olduðundan utansýn tüm Leylalar
Mürvetinden cümlesini.. Var, haberdar eyle gel
Hünkâr DAÐLI
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.