YASDI TAVUK

Bir sabah erken,
Karatepe köyünden
Hýzla giderken,

Bir tavuðu tepeler,
Malum köyde araba,
Sürücü telaþla der..
Bakanlara:
- Merhaba.

-Ýsteyerek olmadý,
Kýzacak bir durum yok.
Parasýný vereyim,
Bende para hayli çok.

Söyleyin þimdi bana,
Bu tavuk acep kimin?
Bizim Karatepe’li,
Asla olamaz emin.

Ezilen o tavuða,
Hiç kimse sahip çýkmaz.
Ama adam da dürüst,
Aramaktan hiç býkmaz.

Sorar orda birine,
-Nerde kardeþim muhtar?
-Otur da bir ayran iç,
Gelmesine çok az var.

Belirir biraz sonra,
Gelen goska bir kiþi,
Haþmetinden bellidir,
Bu adam bilir iþi.

Ve olaya el koyar,
Selam vererek muhtar,
Sonra kaþýr kelini,
Belli verecek karar.

Önce biraz düþünür,
Saða sola bakýnýr.
Seyre gelen herkese,
Bilmiþ tavrý takýnýr.

-Son sözümü diyorum,
Para kimseye düþmez,
Bizim köyde gardaþým,
Yasdý tavuk yetiþmez.



Sosyal Medyada Paylaşın: