SİYAH BİR IŞIK
uykuya dalmýþ bir þarkýyý
defalarca dinlerdik
kulaklarýmda asýlý kalmýþ gülüþmelerin
senin yanýndayken sadece gülmek aðlatýrdý beni
þimdi sensizlik aðlatýr oldu
seni benden alan iþtahlý zaman
ve her zaman dinlediðimiz
karanlýk bir pikabýn saldýðý terk edilmiþ ses dalgalarý
o günleri hatýrlattý bana
bulanýk bir görüntünün usul usul netleþmesi gibi
yavaþ yavaþ beliriyorsun düþlerimde
gözlerindeki bir avuç ýþýk
paramparça ediyordu küflenmiþ karanlýðý
bir roman gibi seni okuyorum her gece
tek sayfaný bile çeviremeden içinde kayboluyorum
beni artýk sevmiyorsun biliyorum
ama her gece uzak bir telefonun çýðlýðýyla uyanýyorum
soluk gecemin yýldýzý
belki yeniden hayallerimin elinden tutmak ister diye
ama her geçen gün
senden bir þeyler alýp götürmeye devam ediyor
hani hep derdin ya
yalnýzlýk keyfini cýkaranlar için cennettir
buzlu bir kadehle dertleþmek gibisi yoktur
kadeh boþaldýkça içine gözler dolarmýþ
dertler mavi bir duman gibi uçar gidermiþ
inan yalnýzlýðýn bile sensiz tadý cýkmýyor
her gece saatimi sana kuruyorum
belki sabah seninle uyanýrým diye
ama kederle yýkanmýþ bir yalnýzlýðýn delik deþik ettiði
ürpertici bir sessizliðin içinde buluyorum kendimi
sana yazdýðým þiirleri okurken yakalýyorum kendimi
bütün mektuplarýmýn adresi ýsrarla sensin biliyorsun
sensiz yapabildiðim tek þey yalnýzlýðýn resmini çekebilmekken
belki bir sabah yeniden birlikte uyanýrýz
güneþ kristal bir gözyaþý gibi üzerimize damlarken
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.