Devran fenâ döner þimdi, Gözler hasat olup, feri gider bir anda, Baþýna gelip çatarsa zâlim biri, Asla acýmaz sana, inan! Hiç yanlýþa da düþme, Merhamet arama onda.
Kaç sene geçse de aradan su gibi, Her görüþte alev saçar o gözleri, Zamaný öyle bir deler geçer ki; Sevda cinnetine tutuk nâçar, Yaþlý yüreðime siner yâr, Sinemde yine kasýrgalar.
Neler oluyor, bir bilsem, Kafamýn almadýðý onca yol, Ermediði tüm labirentler, Belki yer bitirir içimi, Öyle bir parçalar ki; asla huzur vermez bu sancýlar, Delinin zoru iþler bunlar, akla ziyan þeyler.
Deðiþmez elbet kara gecede düþler, Bilirsin, karabasanlar olur bir eðlence medet, Ýçime bir iþlerse hâlim harap, mundar, Ýþte, inler yüreðim bak, kan aðlar, Heyhat! Yine kendi iþindedir millet; Þimdi beni kim sayar, kim dinler? Galiba yetmedi çektiðim bu zillet.
Kafama nakþedilmiþ de gelmiþ, Baksana, içime sinmiþ resimler, Baþkasýna nasýl bakar? Hâþâ, zinhar! Böyle olmaz sevgililer, Alabildiðine gaddar, kasýlmaz, Asla ezilmez verilen sözler, Hor görene ceza keserler zaten, Yapanýn da yanýna kalmaz.
Ya nasipse bana; Ya felek böyle yazdýysa, Elâlem de bir inansa buna, Nasýl benden alýrlar o zaman? Ýlk göz aðrýmdýr o canan, yeminle! Sözlümdür, iki gözüm kör olsun! Canýmýn içidir; onsuz ölürüm! Kara gözlümdür; bakamam! Dünyâlýðýmdýr; veremem! Göz nûrum olur da benimle gelir, Ancak benimle gider o gözler.
30.07 – 03.08.2008
Sosyal Medyada Paylaşın:
orhanti Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.