Kahroluyorum ben
Yakamozlara bakýp dururken,gözlerimi esir aldý yine duygular,
ve pýrýl,pýrýl parlýyor karþýmdaki baktýðým gri yakamozlar,
aklýmda ise dansediyor binbir zevkli zevksiz,anýlar,
gözlerimde dans ediyor, geçmiþteki anýlar,
unutamadýðým bildik acý tatlý hülyalar.
ve ben en acýlarýný hissediyorum önce onlarýn,
sonra arkasýndan geliyor az da olsa brazcýk tatlýlar
karþýmda suskun bir deniz ve yazdan kalma bir güneþi,
yakamozlarý var oynar durur kaygýsýz,
güzlerim dalgýn bir halde, baþýma vuran güneþim var,
bakarým denize durmadan, geçmiþim savcý hakim olmuþ sorgular.
elimde o güne ait birkaç aldýðým gazeteler,
alýp da okumaya çalýþtýðým,fakat bir türlü okuyamadýðým,
gazetelerim darmadaðýnýk,ama okuduðum yok,
duygularýmdýr anýlarýmdýr baktýðým.
fayda etmiyor okumaya çalýþsam da saten o gazeteler,
o anki düþüncelerimin daðýlmasýna,anýlarýmý unutmama,
geçmiþin iyi kötü anýlarýný,terk etmeme býrakmama,
ne resimleri fayda ediyor o gazelerin,
ne de sutun, sutun,siyaset için memleket için yazýlanlarý,
nede köþelerdeki, köþeyazýlarý,nede memleketin manzaralarý,
yüreðimi rahatlamýyor,içimde kopmakta çünkü fýrtýnalar.
illa da bana bak diyor, unutmaya çalýþtýðým anýlar,
beni oku gazeteyi falan býrak diyor,
oku ki,dolsun gözlerin yaþlarla geçmiþte dolaþýrken diyor,
býrak gazeteyi falan, “yaþýn geçmiþ iþin bitmiþ” saten diyor,
sinsice içime sokulmuþ aðlatmak isterken,
þeytan,
yada þeytanca içime sokulmuþ, beynimde dolaþan,
hatta ruhumda, dolaþan birileri.
ve çaresiz býrakýyorum, gücüm yok ki saten okumaya
“elden ayaktan kesilmiþim” düþünmekten,
yeniden karþýmdaki futursuz,grý yakamozlara bakýyorum,
enginlere geçmiþe dalýp,dalýp giderken.
bir esinti çýkýyor birden, daðýtýyor bütün gazeteleri,
sanki yardým ediyor esintiler
bana düþüncelerimi unutmama,
ve gazeteleri toplayýp sigara tablasýnýn altýna koyuyorum,
artýk uçuþmuyor,daðýlmýyor onlar,
fýrlatýp atmak yýrtmak gelse de içimden,
þimdi sessizce yerinde duruyorlar.
bir sigara yakýp derin bir nefesle tüttürüyorum,
o da kesmiyor beni,
ne yazýk,
birkaç kadeh olsa þurada da içsem diyorum,
birkaç tek atsam diyorum aklýmdan,
tam da efkar daðýtmanýn, zamaný gelmiþken,
“zom oluncaya kadar” içsem,
derken düþüyor gözlerimden,
çoktan beklediðim tutamadýðým süzülerek damlalar.
içmek istiyorum tekrar,hem de sarhoþ olana denk,
içmek,
ama ne içkim var, nede cebimde içecek sigaram,
ben onlarý çoktan terketmiþim, onlar da beni terketmiþ,
ve orada sigara kadar etkili vede esrar kadar uyuþturan,
duygularýmý yalnýzlýðýmý içiyorum onlarýn yerine,
kadeh,kadeh durmadan.
beni esir alan, eski günlere dalýp gidiyorum içerken,
dalýp gidiyorum,tüm sessizliðimle yapayalnýzken,
yakamozlarsa,
bakýp,bakýp sanki gülüyorlar, esintiler saçlarýmý, okþayýp dururken.
belli ki onlar da teselli ediyor beni, aðlamamak için uðraþýrken,
ve olmuyor kahrediyor yalnýzlýk ve sonra duygularým,
yakomozlar karþýmda oynayýp gülüp dururken.
bense yapayalnýz orada, ah geçmiþ,ah geçmiþ deyip iç çekerken,
iki dala göz yaþým,gözlerimden yüzlerime, süzülüp duruyor.
Kahroluyorum,kahroluyorum,
Orada yine ben.
A.Yüksel Þanlýer
16 Aralýk 2008-12-16
Antalya
Sosyal Medyada Paylaşın:
a.yüksel şanlıer Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.