nisaný uðurlarken bir gece baharý görmeyen su sesi türküleþir dilinde analarýn elleri kuþ kanadý çocuklar yýldýzlarýn saçýný örmekte kazayla yuvarlanan taþ incitebilir bir kayayý suyu aðlarsa balýkçýlar evhamlanmaz mý okyanus mezarlýklar köstebek izi ah bu kalbim...
dize ipe dizilse sesi yitmez mi þiirin muhalifler düzene yaslanýrsa kararýr geleceði karýnca zamansýz uyusa uykularý kaçmaz mý yerkürenin insana nicedir aç kaldýrýmlar eli kulaðýnda intiharlarýn ah þu gelgitlerin.
ar’dan yoksun iki dudak arasýnda yiter birkaç nesil akçe bileðitaþý kesileli gardý düþtü bilimin avrasyanýn damarlarý lime lime zehir börtü böcek her kanlý bir ihtilal yapabilir ruhsal kýrýlmalarda can çekiþen bilinç salaþ tezgahlarda yine de kardelen gücü gizemli nefes týkar söz boðazý ah! o sessizligin
ses se s
sûr!
27 Nisan 2008 A v r a s y a
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ahmet Erdem Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.