Kuyu Göz

sezgilerime güvendim her zaman
biliyordum nefes alýyordun bir yerlerde
rüzgarlarda kokunu aradým yýllarca
umut ettim bulutlara resmin düþer diye
kanyonlara varana kadar baktým
mecnun misali çölleri arþýnladým
okyanuslarý kulaçlayýp
göze baþlarýndan yýlmadým
endamýnda bir sihir var
görür görmez aradýðýn bu dedim iþte
yüzündeki beni imleyen
binlerce dize yazabilirim bundan eminim
bundan eminim sorgusuz
sualsiz feda etmeye hazýrým canýmý
ah geçkin çaðýmda elimden tutup
beni gençliðe sürükleyen afet
dedin ki ben geldim yýllardýr
aradýðýn teselli ikramiyesi benim
umutlarýn iðdiþ edilmiþ olabilir
yarýnýn aðzýna kadar yeis
yýrt zamansýz giydiðin evham kefenini
bak dýþarda ilkbahar
bütün patikalarda insan izi var
geçilmek içindir daðlar
aþktan bahsediyorum sana
kuþkusuz dünyadaki en yüce duygudan
varlýðýn ne büyük lütuf yokluðun
diri diri ölmek deðilse nedir
nisan mevsimi rahmettir
bereketiyle öper topraðý yaðmur
gözlerin diyorum gözlerin bir kuyu
yut ve içinde sakla beni ne olur.

Nisan 2018
Avrasya


Sosyal Medyada Paylaşın: