Gönül sevmiş bir kez
Bir koncaya kul oldum,oysam hazaným gelmiþ,
Gördüm’ki bahar geçmiþ, Yârân buna ar dermiþ,
Sevmek sana ardýr derler, âþk bu gönül sevmiþ,
Neyler bu gönül sevmiþ bir kez, yanarým âþk’tan
Kalbimde yanar âþk’ým , kâl-b_ime güzel girmiþ,
Kim derse desin, gönlüm bir konca güzel sevmiþ,
Sevdim diye dostlar dýþlar, âþk bana dert vermiþ,
Neyler bu gönül sevmiþ bir kez, yanarým âþk’tan.
Sevsin bu gönül varsýn, son kez severek yansýn,
Âþk dert’se yürek yansýn, yâr kalb’e hüzün sarsýn,
Dostlarsa bakarken, âþk ’ tan çok bunamýþ sansýn,
Neyler bu gönül sevmiþ bir kez, yanarým âþk’tan.
Yârânsa diyor vaz geç, sevmek sana ar olmuþ,
Bak yaþlý yüzün, çoktan solmuþ da viran olmuþ,
Gönlüm yine vaz geçmez âþk’ýn bana göz koymuþ,
Neyler bu gönül sevmiþ bir kez, yanarým âþk’tan.
( Mef û lü/ Me fâ î lûn/ Mef û lü/ Me fâ î lün )
A.Yüksel Þanlýer
20 Aralýk 2008-12-19
Antalya.
Yârân-dost,dostlar
Ar-mahcubuyet
Sosyal Medyada Paylaşın:
a.yüksel şanlıer Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.