Ýs
BEBEK CENNET KOKAR
Besmeleyle koklarsan, Cennet kokusu O`dur,
Cennetin niyetiyle, kaç bebeði kokladýn?
Kokladýðýn o bebek, bir de torununsa :, dur,
Sen bülbül oldun, gülü, gülistanda yokladýn.
Üç aylýk bir sabîye iyi bak, bul Ýlâh`ý,
Sende olan her uzuv, aynýyle onda vardýr.
Bu tefekkür daimse, buluruz biz felâhý,
Bu günahsýza kýyan, illâki canavardýr.
Mesteder, sarhoþ eder, bebekteki râyiha,
Ne büyüksün Allahým, bu, Cennetin kokusu.
Yüz yýllarca arasa bulamaz yüzbir dehâ,
Kokunun sýrrý Mevlâ, yetmez insanýn us`u.
Bin kez kokla yetmiyor, milyon kez kokla, yetmez.
O bir çiçek, o bir gül, koklarým salevatla,
Her gün beþ kere yýka, o koku yine gitmez,
Bin türlü derde deva, sen de kokla rahatla.
Bu dünyada Cennet`i koklattýn bana Yarab,
Þükür sana, hamd sana, bebek sana emanet.
Asýl Cennet`i koklat, ahrette etme harap,
Hem bizleri hem onu, eyle rahman sýyanet.
Ýsa Kahraman`dan, torunu Ýsa Kahraman`ýn kokusuna, o sevgiyle.
18.12.2008
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.