Ýs
ÖZÜRCÜLERE İTHAF
Hem Türk, hem aydýnmýþ, bre kefere,
Düþmanla bir olup, vurduðun yeter.
Ýstanbul neresi, Erivan nere,
Kopacak bu teller, gerdiðin yeter.
Senin liderlerin þimal yönünde,
Çýkma, orada dur, çakal ininde,
Milletime düþman unsur önünde,
El pençe divanda durduðun yetir.
Sabýr azalýyor, bunu da duyun,
Asýrlardýr ayný, sahne ve oyun,
Soyadlarýnýza bir de " YAN " koyun,
Her yokuþta Türk`ü yorduðun yeter.
Sordum, " Sen Türk`müsün "," Demem, ar " diyor,
Çýk oyna diyorum, " Yerim dar " diyor,
Hem çalýyor, hem de " Hýrsýz var " diyor,
Türk`e tuzak, kumpas, kurduðun yeter.
Fitneyle fesadý salmak uðruna,
Gündemde günlerce kalmak uðruna,
Nobeldir, ödüldür almak uðruna,
Þerefini yere serdiðin yeter.
Ceddim altýyüz yýl korumadý mý?
Silmeye çalýþýr Türk`lük adýmý,
Bak þimde bozuyor aðýz tadýmý,
Fazla taviz verme verdiðin yeter.
Ýsa Kahraman
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.