Ýki kiþi üzerine kurulu ufak bir dünya Küçüklüðünden beri gerçek olmasýný bekledikleri bir rüya Bedenlerimize uygun küçük bir tosbaða Alýp götürür bizi merak ettiðimiz diyarlara Yollarda zaman uzayýp giderken Bozulur týlsýmý Ýtilir bir adým ileri gidebilmek için… Rüyalar gerçek olur zamanýn akýþýnda Küçük bedenler de küçük yürekler Ýkisi de birbirinden dengesizler Hayalleri de kurgudan ibarettir aslýnda…
Hayal II.
Bir güne sýðdýrýlmýþ kaçak düþler Bilmediðimiz hiç görmediðimiz Kendimizi denizine býrakýp yok olacaðýmýz Þeffaf kaçamaklar… Sýrtýmýzda okuldan yadigâr çantalar Ýçinde keyfimize keyif katacak mezeler Unutacaðýz bir gün de olsa her þeyi Biz olacaðýz sadece Geride kalanlar Kül olup uçacak gözümüzün önünde Güleceðiz sonsuza gülercesine Yasaklarý çiðneyeceðiz Kendimizi sarhoþluða býrakýp Bir günlüðüne kurtulacaðýz tüm dertlerden Yeni yerler keþfetmenin tebessümü olacak dudaklarýmýzda Hayallerle sýnýrlý kalmadýk ya Baþarýmýzý kutlayacaðýz bir dahaki þeffaf kaçamaklarda…
Hayal III.
Cennet Türkiye’m Ýllerine hayran iki gezen Düþlerimize yerleþtirdiðimiz güzellikler Merak ettiðimiz iller bir bir tükenecekler Göreceðiz hepsini Her semtini gezeceðiz Býkmadan usanmadan Yeni maceralara atýlarak sýkýlmadan Trabzon’a gideceðiz Daðlarýna çýkýp sevgiyi haykýracaðýz Ürgüp’e de dalacaðýz peri bacalarýndan çýkacaðýz Kesmeden hýzýmýzý doðuya saldýracaðýz Diyarbakýr… Törelere boyun eðenleri seyredeceðiz Çaresizliðimizi sindirip Baþka cennetleri seyre gideceðiz Kalmayacak gidilmedik bir köþen Cennet Türkiye’m…
Hayal VI.
Özgürlüðü düþledik Aileye sýkýþmýþ bir benliði deðil Ayakta durmayý istedik Tek baþýmýza dik ve asil Bilirdik býrakmazlardý bizi Kanatlarýnýn altýndan çýkmamýza izin vermezlerdi Zor karardý Ama zorlarý aþardýk ikimiz bir araya gelince Yenilerdik kendimizi Tebessümler yerleþirdi dudaklarýmýza Kaçak düþlerde buluþurduk her defasýnda Ufak bir dükkânýmýz var artýk Evimiz olmasa da Kaçýp saklanabileceðimiz Hesap vermeyeceðimiz Bir köþesinde gitarýn sesi Bir köþesinde þiirlerin resmi Bizimdi her þeyiyle Bizi anlatýrdý her rengiyle Duvarýndaki çeguvara resmiyle Yerlere serdiðimiz minderlerle Ýçinde ettiðimiz muhabbetin devrik cümleleriyle Kopmuþtuk yalnýz kalmayý baþarmýþtýk Zoru yine birlikte aþmýþtýk Hayatýn inadýna gidiyoruz Bizi sevmese de biz hayatý seviyoruz Ölürcesine… Ama hasedin den çatlatmak istermiþ gibi Ölümü bile birlikte istiyoruz…
Hayal V.
Yaþanacak fazla bir þey kalmadý diye düþüncelere dalýyoruz Düþüncelerde boðuluyoruz Ölümü düþlüyoruz Oda farklý olmalý deyip yola koyuluyoruz Ýki kiþiyken yoldan gelen yolcu çarpýyor gözümüze Yýllar önce giden çocukluðumuz canlanýr gözlerimizde Üç kiþiydik eskiden de Geçmiþ gelmiþti geleceðimize Geç kalmamýþtý bize Yine üç kiþilik kitlemize ulaþmýþtýk Düþmüþtü hayalimizin orta yerine… Mutluluðu tattýrmýþtý bize Peki, gitmeden önce ne yapmalýydý? Son deliliðimiz ne olmalýydý? Diye düþüncelere daldýk bu seferde Bulmuþtuk… Ýþe koyulduk Önümüzde bir banka… Soyulmayý bekliyor adeta Bankayý soyduk ilginç kahkahalarla Vurduk kendimizi eðlencenin dibine Para savurduk her bir köþeye Son gecelik eðlence de sona erdi Hayat bizim için bitti Zaman ölüm vaktiydi Esenlerin en büyük iki binasý Bizim için en ideal intihar mekâný Önümüze gelen ilk binaya daldýk Eksi ikiden kýrk dördüncü kata kýsa bir yolculuk Þimdi yüksektik Hiç olmadýðýmýz kadar yüksek Ellerimiz tutuþtu gözlerimiz kapandý Ölüm zamaný yaklaþtý Azrail aþaðýda beklemekteydi Ayaklarýmýzý boþluða býraktýk Nasýl yere çakýldýðýmýzý bile anlamadýk Ruh beden den ayrýlmýþtý artýk Ölümü bile beraber tattýk
Hayal IV.
Seyre daldýk cansýz bedenlerimizi Gazeteciler, polisler, görevliler Sanki delirdiler Cesaretimize hayret ettiler Manþetler de yer aldýk “Bir banka soygunu gerçekleþtirdiler Paranýn büyük bir kýsmýný bir gecede eðlenerek yediler Sonra sebebini bilmediðimiz bir þekilde Kýr dört katlý binanýn terasýndan el ele atlayarak öldüler…” Anlamsýz býrakmýþtýk onlarý… Bedenlerimizin baþýnda þaþkýn ifadelerde bakýyorlardý Neden yaptýnýz diye sorar gibi… Biz gülüyorduk Tebessüm yine dudaklarýmýzdaydý Ölümü bile beraber aþmýþtýk… Belki hatalýydýk Ama birlikte olmanýn verdiði mutluluktan hiç vazgeçmedik Silmedik birbirimizi Hayat silememiþti bizi Biz kazanmýþtýk Hasedinden çatlýyordu hayat…
ChitLembik 04.02.07 16.10
’ Gerçek Hayallerden esinlenerek yazýlmýþtýr... Arkadaþlarýma teþekkür ederim...’
Saygýlar... Sosyal Medyada Paylaşın:
chitlembik Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.