ustan demedi mi sana? sevda; yüreðini vermektir sevenlerin en yiðidine.
ey cahiliyye devrinin tatlý çirozu, sen ki, toy çýraðýn ta kendisi, hemi de külliyen acemisi, sevmeyi bileceðin nereden belli? çilingiri mi var sanki yüreðin?
çaylaðýn kahküllüsü, zavallý çömezim, bir bilsen, neler çýkýyor iþin içinden, ne þifa veriyor bu hâller - ne de bir çaresi var derler, çýrasýný yakarlar da adamýn; cayýr cayýr yanýverir o cüsseli yüreði.
ceylan gözleri sevdin daha düne kadar, saçýna da vuruluverdin her birinin, hemi karasýna, hemi kahvesine hemi de sarýsýna, inadýna rengine bile bakmazdýn zaten, gördüðün her güle, köle oldun bedava, ne zaman ki çullandý dilber dudaðý, o zaman hemen anladýn; kaç bucaðý varmýþ dünyanýn, sevdiðini sandýðýn hilâl kaþlar, asla yüreðini delmedi bugüne kadar.
daha bakmadan sana kaytan, bu kadar mý olur yürekten? nasýl yaktýn ki onu içten? ayný dili söyleþip, kumrular gibi seviþen, oynaþan kuþlarý uçurup havalara, deryalara salýp maviþirdi, dünyaya bir kere gelen bu iki haytan.
anlasana yâr! sevdayý ben öðrettim sana..
16.12.2008
Sosyal Medyada Paylaşın:
orhanti Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.