Kayboldum þiirlerin puslu mavisinde. Kelimelerin anlamýný yitirdiði vakit Bir liman aradým, sýðýndým bir deniz fenerine, Bilmezdim ana kucaðý kadar sýcak olacaðýný þarkýlarýn, Ayrýlýk okuyla vurulmadan önce Duygular hep kýzgýn, hep kýrgýn, hep sitemkar… Biliyorum, bendim sebebi; kýrmýþtým onlarýn da kalbini. Cesaretim olmadý özür dilemeye Siper ettim kendimi ama yetmedi Ufaldý, ufalandý gardým Dayanamadý hýrçýn dalgalara Direnemedi yaðmur yüklü bulutlara Artýk çekip gitmenin günü gelmiþti zamandan Sýkýþýp kaldým akreple yelkovan arasýna Boðuldum senin hasretin ve kendi çaresizliðimde. Bitmedi acým, daðladý her atýþta bedenimi Sol göðsümüm altýnda yatan tek nüsha yasak mayýn Terk etmedi sevdan beni Diye diye inledi. Gölge olan adým adým peþimde Her ayak sesi senindi Her hayalimin baþ kahramaný sen Her telefon açan, her kapýyý çalan Yine sen, yine sen ,yine sen Adýmlar yaklaþtý, inlemeler çýðlýk oldu ,saðýr etti bedenimi O vakit anladým kaybettiðimi sesimi,beynimi, fikrimi, her þeyimi “Bu ruh sana mecbur” dedim ama çok geçti. ekmeði artýk tuza banýp yemenin zamaný gelmiþti Bir sevdanýn daha kanýna girmiþti Hain akrep, kindar yelkovan Aramýzda yüzyýllýk yolar… Sen hep yaný baþýmda ama bir o kadar uzak,bir o kadar dokunulmaz Hasretinden yarýnlarý eskittim dünyanýn en siyah beyaz yeþilçam filminde Kalbimdeki prangalarla birlikte eskiyen sevdamý Dinmeyen gözyaþýmla karýp Doldurdum kýzýl þarap testilerine Her sana susadýðýmda yudumlamak üzre.
Deniz Zühre ÇOLAKOÐLU
Sosyal Medyada Paylaşın:
zühree Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.