Meğer...
En zengin dillerde buluþtu aþk,
Ama yine de;
Dudaklarýn dudaklarýmla buluþmuyor utancýndan…
Kýzýl tanda kaldý dolunaylý geceler…
Kendimden bile sakýnarak,
Tek gamzemin çukuruna gömdüm seni.
K ý y a m a d ý ð ý m…
K ý z a m a d ý ð ý m…
V a z g e ç e m e d i ð i m…
E r k e ð i m…
S e v d i ð i m…
E þ i m…
Kar dokunmadý henüz tenimize.
Süzülmedi kývrýmlarýmýzdan ateþimizle yanýp.
Ve kavrulmadýk bir þömine ateþi kadar…
Sen olmasan, ben olmasam,
Nerede kalacak imkânsýzlýklar?
Hangi caddenin unutulmuþ ikliminde
Dalga dalga hükümdesin,
Hangi þehrin kaldýrýmlarýnda hüküm sürmektesin,
Hangi saatte bensizliðe içerlemektesin,
Hangi geceler gölgemle seviþmektesin,
Bilmiyorum…
Zaman dede aðýr aðýr çalýyor çanlarýný.
Ölümün ýslak dudaklarý yanaðýmda.
Soluk gibisin,
Ha yapýþtýn,
Ha yapýþacaksýn boðazýma…
Saklambaç sevdalar, seksek hayaller.
Pamuk þekerimsin sen;
Yýlgýn anýlarýmýn mimarý,
Çocukluðumun çýnarý…
Hadi gel desem,
Çaðlayanlar kýrýlýr gözlerimde,
Yönü sapar yaþlarýmýn,
Yýpranýrým ihtiyar bir umutsuzlukla.
Sen…
Her umut damlasýndan süzülen…
K ý y a m a d ý ð ý m…
K ý z a m a d ý ð ý m…
V a z g e ç e m e d i ð i m…
E r k e ð i m…
S e v d i ð i m…
E þ i m…
Sýcacýk bir kahve buðusundaki,
Samimiyetten akýyorsun kimi zaman,
Kimi zaman dost sohbetlerinde ki
Yüz kýzartan dedikodulardan…
Herkese anlatmak isteyeceðim kadar benimsin,
Birilerine anlatmaktan korkacak kadar benden uzak…
Sýrrýna kelimelerde vardýðým,
Tadýný þarap misali sarhoþlukla andýðým…
Dilenci bir umutla açtým kalbimi.
Dilimde son bir haykýrýþ,
Ucunu ateþe verdim günlerimin.
Gel desen geleceðim bütün yollarý ateþe verdim…
Çekilmez bir ikilem,
Ýmkânsýz bir ironi,
Anlamsýz bir ütopya belki.
Ama ille de sen…
Ýlle de sen!
Desem…
Gelsen…
Dokunmaya kýyamadýðým bir eser sanki tenin.
Islak vücudumdur renk paletin…
Desen desen,
Çizgi çizgi.
Ve ödüllük bir tablo içinde sergi.
Boyasýn ruhum baþtanbaþa siyahlara bürünmüþ ruhunu.
Renklendirsin.
Ve senden kalan bir renkle tüm Ýstanbul giyinsin…
K ý y a m a d ý ð ý m…
K ý z a m a d ý ð ý m…
V a z g e ç e m e d i ð i m…
E r k e ð i m
S e v d i ð i m…
E þ i m…
Ýyi ki,
Ýyi ki seni sevmiþim.
Ve düþünüyorum da,
Meðer ben seni severek,
Kendime iyilik etmiþim…
Dip not: Ömrümün en paha biçilemez hediyesine, ruhumun eþine ithafýmdýr…
Elif SEZGÝN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.