Sönmeyen şu yangın

Yalnýzlýðým olmuþ, bir hüzünlü arkadaþ,
Hüzün dolu içim, neyleyim ah be gardaþ,
Zehir mi içtiðim,deyver bana haydi sen,
Vücudum uyuþtu, zehirlendim’mi yoldaþ.

Yalnýzlýk’mý sardý, þu bitkin vücudumu,
Ayrýlýk kokladý, zehirden vücudumu,
Gözler buðulandý, düþer dururdur yaþlar,
Ayrýlýk’ mý üzdü, ah dertli vücudumu.

Neylesin þu gönlüm, ayrýlýk bana varsa,
Çare bulunmazdýr, hüzün gönlümde yarsa,
Hüzüne çare yok, neylesin dertli gönlüm,
Hiç çaresi yokmuþ, yaþlar sel gibi aksa.

Yüreðim sýzlardýr, her gün seven yoldaþa,
Gözlerim çaðlardýr, sýr veren o sýrdaþa,
Yalnýzlýk doðmuþtur, bana da ah arkadaþ,
Ayrýlýk çok koydu, deyin garip gardaþa.

Sýkýntý boðmuþtur, ayrýlýk çok koymuþtur,
Ýçimde bir yangýn, gün, gün yanýp durmuþtur,
Dertli yalnýzlýðým, boðar durur arkadaþ,
Sönmeyen þu yangýn, gönlüme oturmuþtur.

A.Yüksel Þanlýer
13 Aralýk 2008-12-13
Antalya






Sosyal Medyada Paylaşın: