BENİ BİTİR AMA KENDİNİ GÖTÜRME

kalamýyorum kendimle,boðuluyorum

alýþamadým yokluðuna hala ve sindiremiyorum gözündeki þeklimi

kaçýyorum kendimden, nezaman tek kalsam

bulut oluyorum,

volkan oluyor yüreðim, kavruluyorum..

piþmanlýk desem deðil haksýzlýðýna boyun eðiyorum.

beni bitir ama kendini götürme diyor içim sana

duymayacaðýn haykýrýþýmýnýn yankýsýnda kayboluyorum..

seni seviyorum nefretine raðmen hala

söylediklerimle küçüldüðüm gözlerini

gözbebeklerime sakladým oysa kocamaným..





nefes almak gibi bir þeydin sen,

sigaradan önceki en büyük alýþkanlýðým

günaydýným,iyi gecelerim,gündüzlerim,gecelerim..

sensiz ben nasýl,söyle nasýl yaþayacaðým..

anlamý yok,boþ geliyor bana herkes, herþey..

beni bitirde kendini götürme ne olur

ne olur yokluðunu çekipte al artýk!

almayacaksýn...



görüyorum, seni görüyorum gözlerim hep sana açýk

seviyorum denizi, gökyüzünü, eþi,dostu deðil

yüreðim bir sana açýk..

anlamsýz..boþ.. gereksiz nefes.


ölmedin ya gittin sadece..

biliyorum

ama ben ölüyorum yüreðimde seninle,

nefretinin gözü aydýn..

Sosyal Medyada Paylaşın: