SAKİNİM SAKİ

Yüreðim çok gürültülü saki!
Saðanak saðanak yaðmakta yine.
Sokak çukurlarýna yýðýlýrken gölgem,
Ayaklarýmda aðýr lastik kokularý...
Ayakkabýlarým, bir tek onlar rehavette.



Kesilmiþ süt pýhtýsý genzimde saki !
Dirsek dürtülerini, bayat bakýþlarý,
Yüzümde bin çizgiye sahte serenat...
Hiç kimse görmüyor ki ýslandýðýmý.



Köhne meyhanen kadar dumanlýyým saki !
Ezilmiþ izmaritler kadar havasýz,
Kuru iftira yükü kadar asýlsýzým, diyorum.
Saki, Ýstanbul kadar yalansýz…



Þimdi nasýl býrakayým bu þehri söyle!
Hangi kara trenin vagonuna takýlayým...
O gözler ah o gözler varken hele,
Söyle, hangi þehre mülteci olayým.



Saki doldur ! Doldur, bu þehre uzanayým...
Bir yudumda Marmara’da kayýk,
Bir yudumda Surdibinde taþ misali...
Ya da dur saki dur!
Ver þiþeyi ayyaþ olayým.



Git baþýmdan saki ! Gitmiyorum...
Beni en iyi bu þehir zulalar,
Zaten ayakkabýlarým da rehavette.
O halde aç müziðin sesini !
Beni en iyi Çigan müziði paklar…





Özlem Pala

Sosyal Medyada Paylaşın: