Baksana Ökkeþ, Ne güzel kokuyor çiçekler, Atýn terkisindeki sinekler, Ne kadar beleþ.
Anlasana yavrum, Portakal çiçeðine muhalefet eder, Keçiye ait mühim leblebiler, Takma kafana uçan her þeyi; Kokarca bile gaflete düþer, Zaten omzuna konan nesne, Kuþun kireçli kakasýdýr.
Mütemadiyen atlar kurbaðalar, Dere içinde sopa yerler çünkü, Suda yürüyen böcekler, Neden hep yaya giderler?
Mürekkep Balýðý bile tükürür sokaða, Dikiþ bilir Deniz Yýldýzý, Terzidir, kolunu diker, Nam-ý diðer fasulyeyi herkes bilir; Feci kokularýn tek sebebidir.
Ne oluyor, tabiat anacým? Bir výzýldama var sanki, Oldukça karýþýk kafamýn içi, Sanýrým yok bunda hiç devletin suçu; Bunlarýn hepsi de, kulaðýma kaçan o sineðin iþi.
Karýncalar ekmeðini taþýyor bak, Kaç kilodur yükü asla sormaz, Hamamdaki böcek, nasýl duþunu alýr? Arýlar da balýndan sana vermez, O zaman malý kim götürüyor?
Dünya seni yamuk bilir, Ökkeþ, Saf yüreðini de oyun beller, Sevda can yakar, bilir misin? Gözlerin nasýl da parladý bak, Fýrýncý mýsýn, nesin?
Tamam, þimdi anladýn, Ökkeþ, Bir günahýn olmalý senin, Bak iþte ateþ, þansýna küs, Dünyada hiç düþeþ atmadýn.
18.04.2008 orhanTÝ
Sosyal Medyada Paylaşın:
orhanti Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.